بافت قالی و فرش قدیمی‌ترین صنایع دستی ایرانیان بوده است. این هنر طی قرن‌ها به بسیاری از کشورهای جهان صادر شده است. فرش‌های ایرانی از کالاهای شیک محسوب شده و سالن‌های کاخ‌ها و عمارت‌های فرنگیان را می‌آراستند. تمام صحن‌ها و دیوار کاخ‌ها با فرش‌های ایرانی پوشیده شده بود.
طرح فرش‌ها در آن هنگام همانند سرامیک‌هایی بود که دیوارها را مزین ساخته بودند. معماری کاخ‌های ایرانی همانند آسمان و در داخل آن با نقاشی‌هایی که عقاید معنوی آن دوران را نشان می‌دادند بود. این نقاشی‌ها با تصویرهایشان داستان‌های مذهبی را نمایش می‌دادند. هنرمندان آن هنگام این تصاویر را روی تعداد زیادی از سرامیک تقسیم می‌کردند و پس از آن این سرامیک‌ها به سقف‌های کاخ چسبانیده می‌شدند. کف با فرش پوشیده می‌شد که از طرح و سبک آن سرامیک‌ها ایده گرفته بود. این هنر بافت فرش در میان دیگر هنرهای باستانی باقی ماند. این هنر در مکان‌های متفاوت ایران ادامه میافت و همچنین علاقه اروپایی‌هایی که شیفته این فرش‌های ایرانی شده بودند موجب حفظ این هنر گردید.
تصاویر زیبای قرن‌ها در این فرش‌ها نهفته است. در هر یک هزاران گره و مجموع این گره‌ها تصاویر را شکل می‌دهند. هر چقدر که به تعداد این گره‌ها افزوده شود تصاویر به سوی کمال سوق می‌یابند.
ایران سرزمینی با قدمت تاریخی هزاران ساله است. تمدن ایران از فرهنگ‌های گوناگون تشکیل یافته است و هر یک دارای هنر و سنت‌های خاص خویش می‌باشند. سبک هر قومی با دیگری متمایز بوده و در طی قرن‌ها عناصر طرح و نشانه‌ها به طور پیچیده‌ای شکل گرفته است. طراحی فرش نشانگر حوادث تاریخی آن دوران می‌باشد. هر فرش داستان بافنده خویش را باز می‌گوید و فرهنگ آن دوران را نشان می‌دهد. به طور معمول ابعاد فرش با توجه به نیاز بازار بود. همچنین تعدادی کارگاه کوچکتر به بافت فرش برای بازارهای اروپایی می‌پرداختند.
تبریز مرکز آذربایجان به بافت قالی شهرت یافته است. از آنجا راهی برای صادرات فرش به روسیه و اروپا به وجود آمد. اهمیت این شهر از لحاظ بازار آن در طی قرن‌ها حفظ گردید.
بیشتر تاجران اروپایی که سرامیک و سایر کالاها را به ایران می‌آوردند در عوض فرش ایران را صادر می‌کردند. در قرن نوزدهم بود که فرش ایران توسط این تجار به بازار آمریکای شمالی معرفی شد و پس از آن بازرگانان آمریکایی فرش ایران را صادر می‌کردند. با توجه به نشانه‌های تاریخی صادرات فرش ایران به بازارهای اروپایی در قرن چهاردهم صورت گرفت. در قرن گذشته حدود 2500 دار قالی در کارگاه‌های ایران به ساخت فرش‌های سفارشی برای تاجران خارجی می‌پرداختند با این حال هنوز هم در بسیاری از شهرهای ایران در خانه‌های مردم اعضای خانواده مشغول بافت فرش بوده و پیام آن را به هنرمندان بعدی انتقال می‌دهند. طرح و سبک بافت در هر شهری متفاوت می‌باشد. تبریز در این میان جایگاه خاص خود را به علت کیفیت بالا حفظ کرده است.
خانواده عالی نسب در تبریز و آذربایجان جایگاه خاص خود را به عنوان هنرمندانی ماهر و با تجربه کسب کرده است.